مسئله ارتباط والدین و فرزندان جزو آن دسته از نکاتی است که همیشه به صورت تک بعدی بررسی شده بدین معنی که روحیات و مشکلات و ویژگیهای فرزندان را شخم زدهایم و از این طریق راهکارهایی را به والدین برای برقراری ارتباط صحیحتر نشان دادهایم. اما براساس رویه جدید، این بار می خواهیم والدین را در خال هدف قرار داده و با تفکیک و توضیح روحیات و شرایط آنها راهی به شما نشان دهیم که بهترین و نزدیک ترین باشد...! در ابتدا باید چند اصل و نکته را جدا از این که والدین ما در چه گروه و دسته و متعلق به چه شرایط روحی و فکری هستند بپذیریم: عمدهترین علت عدم رضایت ما از والدین و احساس فاصله زیاد بین خودمان و آنها، مقایسهای است که به صورت ناخودآگاه و بعضاً آگاهانه انجام میدهیم و در این قیاس، والدین خود را با الگوی ایده آلی که غالباً حاصل ترکیب رفتارهای مورد پسند ما است مقایسه میکنیم. یادمان باشد هیچ انسانی، چه در موقعیت فرزندی و چه والدی، کامل نیست بلکه ترکیبی است از رفتارهای مثبت و منفی و هنر آن است که انسانها را آنگونه که هستند بپذیریم و دوست داشته باشیم. یادمان باشد که پدران و مادران ما فرزندان دیروز بودهاند و ما نیز پدران و مادران فرزندانی خواهیم بود و این چرخه تا همیشه ادامه دارد. حل معقول مسائل زمانی حاصل میشود که احساس رضایت دو طرفه را به دنبال داشته باشد. یعنی هم ما و هم والدینمان به آرامش و تعادل نسبی برسیم. رفتار والدین ما تابعی از طبیعت اطراف ماست و اثرگذارترین و مفیدترین تغییرات در هر پدیده طبیعت (منجمله رفتار والدین) زمانی حاصل میشود که تغییر از نگاه ما و از رفتار ما آغاز شود. به عبارتی با تغییر در رفتار خودمان، آنها را به بازخورد مطلوب واداریم. و آخرین و مهمترین نکته آن که هر کس به اندازه زحمت و محبتی که برایمان میکشد شایسته و سزاوار قدردانی، ستایش و احترام است و لذا پدر و مادر ستودنیترین عناصر زندگی ما هستند که احترام در مقابل آنها فضایی نامحدود دارد. و اما تفاوتهای رفتاری والدین: والدین همه چیزدان، والدین منظم، والدین سلطهگر، والدین پرخاشگر، والدین ساکت و کم حرف.
ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
اطلاعات کاربری
آمار سایت